Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Ακόμα μια διάσπαση;

Οσο ζούσε στο πατρικό του ο φίλος μου και σύντροφος Γιάννης,
φρόντιζε μάνα, πατέρα, μικρότερο αδερφό και δυο αδερφές!!
Γονείς με προβλήματα και μια αδερφή ανάπηρη.
Ο μεγαλύτερος αδερφός την έκανε γρήγορα...Παντρεύτηκε, έφυγε.
Κι ο Γιάννης έμεινε στα μετόπισθεν, φανταράκι και νοσοκόμος.
Ο Γιάννης ήτανε σφάχτης. Εκδοροσφαγέας.
Και αριστερός.
Απλός, ρομαντικός, πιστός και μυαλωμένος.
Δουλειά στο σφαγείο, δουλειά στο σπίτι, στο μπαχτσέ. Σκλάβος.
Και αριστερός.
Τον έπαιρναν τα χρόνια το Γιάννη. Επιασε δεύτερη δουλειά.
Πάντρεψε τη μικρή. Γέμισε ρυτίδες ο Γιάννης.
Αλλά, αριστερός.
Τ ΄ απογεύματα άνοιγε τα γραφεία. Το βράδυ κολλούσε αφίσες.
Τράνευε ο Γιάννης. Χαμογελαστός, δυναμικός.
Και αριστερός.
Απλός, ρομαντικός, πιστός και μυαλωμένος.
Εχασε γονείς και αδερφή σε χρόνο μηδέν.
Πάντρεψε και το μικρό, έδωσε το σπίτι στην αδερφή και έφυγε
να μείνει μοναχός.
Δουλειά στο σφαγείο, δουλειά στο κόμμα.
Εγώ, αφού έφτυσα μερικούς, παράτησα το Γιάννη και ξενητεύτηκα.
...Οταν, μετά από χρόνια συναντηθήκαμε, ο Γιάννης είχε παντρευτεί.
Απόκτησε δυο παιδιά. Εκανε δυο δουλειές. Ακόμα σκλάβος.
Και αριστερός.
Απλός, ρομαντικός, πιστός και μυαλωμένος.


( Το αφιερώνω:
Στους συνέδρους του ΣΥΝ.
Σ΄όλους τους αριστερούς.
Στους συντρόφους που "πήγαν" σπίτι.
Στους άλλους που μετακόμισαν στην πράσινη πολυκατοικία!!
Στον περιστεριώτη.
Στους ανίκανους ηγετίσκους.
Στον Τσίπρα, τον Αλαβάνο, Κουβέλη, Λυκούδη, Λαφαζάνη, Μπανιά).

Οι δυνατώτεροι εξοντώνουν τους αδύναμους!!
( Ισχύει κι εδώ!!!).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου